مقاومت فشاری به توانایی یک ماده یا عنصر ساختاری خاص اشاره دارد تحمل بارها که اندازه آن ماده یا عنصر ساختاری را هنگام اعمال کاهش می دهد. آ نیرو به بالا و پایین نمونه آزمایشی اعمال می شود، تا زمانی که نمونه شکسته شود یا باشد ناقص شده.

موادی مانند بتن و سنگ اغلب با استفاده از تست مقاومت فشاری ارزیابی می شوند و در این موارد شکستگی رخ می دهد.

موادی مانند فولاد همچنین می توان مقاومت فشاری را آزمایش کرد و در مورد مواد انعطاف پذیر، تغییر شکل تمایل دارد. در ابتدا، یک ماده انعطاف پذیر با تنظیم ساختار داخلی خود، بار اعمال شده را تحمل می کند – فرآیندی که به آن جریان پلاستیک گفته می شود.

هنگامی که تغییر شکل در یک منطقه متمرکز می شود، جریان پلاستیک متوقف می شود و مواد می شکند. برای فلزات انعطاف پذیر، استحکام کششی معمولاً شاخص ترجیحی برای اندازه گیری و مقایسه است. این به این دلیل است که تنش کششی نیروهای مورد نیاز برای جدا کردن یک ماده را اندازه‌گیری می‌کند که برای پدیده جریان پلاستیک مناسب‌تر است.

مقاومت فشاری چگونه اندازه گیری می شود؟

مقاومت فشاری بتن اغلب برای ارزیابی اینکه آیا مخلوط بتن واقعی با الزامات مشخصات طراحی مطابقت دارد یا خیر، آزمایش می شود. آزمون معمولاً در آزمایشگاه های بچینگ.

به منظور انجام آزمایش مقاومت فشاری، نمونه کوچکی از مخلوط بتن ابتدا به صورت مکعبی یا استوانه ای ریخته می شود و اجازه داده می شود به مدت 28 روز کهنه شود. برای نمونه های بتنی که حاوی مواد اضافی هستند، زمان پخت طولانی تر 56 روز توصیه می شود. اگر مهندس طراح بخواهد یک سازه موجود را آزمایش کند، سپس نمونه های هسته حفاری شدند از آن ساختار گرفته شده اند.

نمونه پس از آن است بین دو صفحه یک دستگاه آزمایش بتن قرار می گیرد و یک بار به طرف مقابل نمونه وارد می شود تا زمانی که شکسته شود. در نرخ بارگذاری از آنجایی که نرخ بارگذاری خیلی کم پتانسیل ایجاد خزش را دارد بسیار مهم است.

عواملی مانند نسبت مخلوط، نسبت آب به سیمان و شرایط پخت همه بر مقاومت فشاری بتن تأثیر می گذارد.

فرمول مورد استفاده برای محاسبه مقاومت فشاری:

F = P/A

جایی که:

F = مقاومت فشاری (MPa)

P = حداکثر بار (بار شکست) اعمال شده به نمونه (N)

A = سطح مقطع نمونه مقاوم در برابر بار (mm2)

برنامه های کاربردی استاندارد معمولاً بتن نیاز به مقاومت فشاری 10 تا 60 مگاپاسکال دارد، در حالی که برای کاربردهای خاص به مقاومت بالاتری نیاز است و می‌توان مخلوط‌های بتن را طراحی کرد که نیاز مقاومتی 500 مگاپاسکال را برآورده کند. به بتن هایی که این نیاز مقاومتی را برآورده می کنند، گفته می شود بتن فوق العاده با مقاومت بالا.

مقاومت فشاری فولاد و سایر مواد شکل پذیر را می توان با استفاده از a تعیین کرد دستگاه تست جهانی. ماده انعطاف پذیر مورد آزمایش بین دو صفحه تراز قرار می گیرد و فشرده سازی تا زمانی که بار خاصی به دست آید یا مواد بشکند اتفاق می افتد.

اندازه گیری های کلیدی که در این مورد ارزیابی می شود حداکثر نیروی بدست آمده قبل از شکست یا بار در جابجایی است. بارها به صورت مکانیکی یا هیدرولیکی اعمال می شوند.

کدام مواد دارای بالاترین/کمترین مقاومت فشاری هستند؟

در گروه مواد شکننده، موادی مانند سنگ تمایل به مقاومت فشاری بالاتر 140 مگاپاسکال دارند. تغییرات نرمتر مانند ماسه سنگ معمولاً دارای مقاومت فشاری کمتری در حدود 60 مگاپاسکال هستند.

مقاومت فشاری مواد انعطاف پذیر مانند فولاد ملایم مورد استفاده برای بیشتر اهداف ساختاری حدود 250 مگاپاسکال است.

کدام کاربردها به مقاومت فشاری بالا/کم نیاز دارند؟

از نظر بتن، بتن فوق‌العاده با مقاومت را می‌توان برای ساخت سازه‌هایی استفاده کرد که می‌توانند بارها و تنش‌های سنگین مانند پل‌های بزرگراه را تحمل کنند، در حالی که برای مصارف استاندارد روسازی خانگی، بتن می‌تواند مقاومت فشاری کمتری داشته باشد. 30 مگاپاسکال