در مورد اپوکسی

این پلیمر ترموست با کارایی بالا در دهه 1930 در آلمان و سوئیس توسعه یافت و به سرعت به عنوان یک عامل اتصال انعطاف پذیر و مفید برای پوشش ها، چسبندگی و سایر کاربردهای تولیدی نامی برای خود دست و پا کرد. در حالی که دکتر پیر کاستان با اولین پلیمر اپوکسی پخته شده به پیشرفت هایی دست یافت، دکتر سیلوان گرینلی در ایالات متحده به طور همزمان تحقیقات مشابهی را انجام می داد. فرمول او برای رزین های اپوکسی تبدیل به پرمصرف ترین رزین تجاری در جهان شد. دانشمندان از کشف اینکه اپوکسی کاربردهای دیگری فراتر از کاربرد مورد نظر خود به عنوان پوشش دارد، بسیار هیجان زده شدند. امروزه از اپوکسی در صنایع غذایی، دارویی، هوافضا، خودروسازی، دریایی، الکترونیک و صنایع تولیدی و غیره استفاده می شود.

اپوکسی را می توان به عنوان چسب در صورت مخلوط شدن با سخت کننده استفاده کرد

خواص

جزء اصلی، رزین محصول نهایی و گروه عاملی اپوکسید، همگی اپوکسی نامیده می شوند. اپوکسی را می توان به صورت مایع چسبناک یا جامد کریستالی با نقطه ذوب بالا تولید کرد. همه اشکال اپوکسی دارای ویژگی های خاصی هستند: بادوام، قوی، مقاوم در برابر مواد شیمیایی، آتش سوزی، رطوبت، انقباض، ضربه و لکه و به راحتی تمیز و ضدعفونی می شوند. آنها همچنین ضد آب هستند، دارای خواص الکتریکی مطلوب و ماندگاری بسیار طولانی هستند. اپوکسی ها بسیار قابل تغییر هستند، می توانند با وزن مولکولی بالا یا پایین تولید شوند و می توانند با مواد مختلف (مانند سخت کننده ها) برای دستیابی به خواص شیمیایی و فیزیکی مختلف واکنش دهند. برخی از نمونه‌ها عبارتند از رزین تزریقی که دارای ویسکوزیته کم و خشک شدن محیطی است و رزین‌های اپوکسی فعال شده با حرارت برای قالب‌گیری فشاری و برآمدگی.

برنامه های کاربردی

اپوکسی ها به قدری قابل تغییر هستند که دامنه کاربردها نامحدود به نظر می رسد. اپوکسی پوشش‌ها و رنگ‌ها را تقویت، محافظت و عایق می‌کند و استحکام بسیار آن‌ها را برای پوشش توربین‌های بادی، نیروگاه‌ها، ماهواره‌ها و کشتی‌ها مناسب می‌کند. رزین های اپوکسی به ویژه در بخش انرژی باد مفید هستند و مسئول به حداکثر رساندن اندازه، کارایی و مقاومت در برابر خوردگی پره های روتور توربین بادی هستند. اپوکسی ها همچنین کفپوش های ساختمان های عمومی مانند کلینیک ها را می پوشانند و همچنین سطوح وسایل نقلیه، قطعات الکتریکی، لوله های آب و محصولات کنسرو شده را پوشش می دهند. تجهیزات ورزشی سبک، قوی و بادوام در رزین اپوکسی ساخته شده یا با آن روکش شده اند.

تولید و فرآوری

رزین های اپوکسی نتیجه واکنش بین اپی کلروهیدرین و بیسفنول-A یا مواد مشابه هستند. در یک راکتور، عناصر شارژ می شوند، با سود سوزآور ترکیب می شوند و سپس می جوشانند. به دنبال آن جداسازی فاز، شستشو و تقطیر در خلاء انجام می شود. رزین های اپوکسی با پخت با سخت کننده هایی مانند پلی آمین یا آمینوآمید به فرم سفت و جامد تبدیل می شوند. فرآیند پخت یکی از دو اثر را دارد: یا رزین اپوکسی با همو پلیمریزاسیون کاتالیزوری واکنش نشان می دهد یا با سخت کننده به صورت متقاطع پیوند می خورد. پلیمرهای ترموست اپوکسی که از فرآیند پخت به دست می‌آیند را می‌توان با افزودنی‌های بیشتری ترکیب یا مخلوط کرد تا به خواص فیزیکی و شیمیایی مورد نظر دست یافت.

مزایای اصلی اپوکسی

• قابل اعتماد و بادوام
• مقاوم در برابر خوردگی
• آسان تمیز میشود
• سبک وزن
• بسیار متنوع